Levensloop & –wandel
Ik heb een goede relatie met herhaling. evengoed had ik de pagina’s 135 & 136 van ‘Had je nog willen wandelen?’ niet overgelezen. Maarten Koning had ik doorheen de zeven delen van ‘Het bureau’ herhaaldelijk weten wandelen. Er was een periode tussen deel vijf en het einde dat ik Maarten als geestig ervaarde, een spook…
Epigonen
Iemand die me al lange tijd volgt wou me verrassen met kennis. Maar het toeval wou dat ik over het onderwerp meer wist dan hij mij kon vertellen. Je hebt er, of vergis ik mij, nooit over geschreven, zei hij. Ik schrijf niet over dingen die ik weet, zei ik. Het is inmiddels al dinsdag…
Zwijgen
Buiten was er geen feest. Hier en daar zag ik mensen naast en achter elkaar zwijgen-of-fietsen maar hun sfeer had niks om naar te verlangen. Op het punt waar een wegel in de hoofdweg uitmondde hoorde ik drie vrouwen luid de stappen tellen die ze hadden gewandeld. ‘Ik denk dat we aan 10 000 stappen…
Feest❣️
Het maakt mij al jaren niet uit wát ‘we’ vieren. Feestdagen vind ik plezant, ook op een zaterdagochtend. In mijn straat verbouwt men zo goed als alle oude huizen tot walhalla’s van ruimte en licht. Ruim tien jaar geleden was deze straat onaantrekkelijk en werd er op het finale bod gehoopt door de vrouw die…
Slenteren
De mens die het meest geleefd heeft is niet hij, die de meeste jaren telt, doch hij, die het ’t diepst ervaren heeft. Jean-Jacques Rousseau Wanneer een boek door mij is uitgelezen komt er een lange tijd van onwetendheid over welk partikeltje gedachtengoed mijn denken zal beïnvloeden. Ik herkende, tijdens het lezen, situaties waarin ik…
Ik verliet het vertrek en vertrok.
Het huiswerk valt tegen. Het voelt als ver moeten rijden. Tegen de avond ben ik versleten en heb ik amper bewogen. Ik stap verkrampt van mijn stoel en wil rusten. In plaats daarvan fietste ik een eind in de wereld. De straten waren leeg. Hier en daar parkeerde een man zijn motivatie voor de garagepoort…
Le paradoxe de la vertu
Rousseau hield van authenticiteit. Hij gedroeg zich als een serene kluizenaar die, onbegrepen, zijn eigen weg ging. Die onschuld tot zichzelf vond contrast in zijn ongeduld en zijn geslepenheid om ‘iets’ te bekomen. Desalniettemin was hij authentiek. ‘Ingewikkeld’ en ‘lastig’ waren kleine woorden voor grote emoties van mensen die zich, door hem, ingepakt en belast…
leven op groen gras
Ik reed tussen fauna en flora met Stijn Coninx zijn gedachten op een wegel die sinds kort niet meer mag worden befietst. Op dat moment van de dag jaagde ik niemand daar op en dus stapte ik enkel af om foto’s te maken en om een eekhoorn te laten passeren. De klant die afrekende kreeg…
Weg & de weg
Het was na zeven uur als ik de deur uitging om te fietsen. Niet in de richting van de vriend die me vroeg om hem aan zijn waterkant te vergezellen. Ik had hem met plezier bezocht maar liever was ik alleen en als er daarna nog tijd was, zou ik hem aan zijn kant van…
Laden…
Er is iets fout gegaan. Vernieuw de pagina en/of probeer het opnieuw.
Mijn blog volgen
Krijg nieuwe content direct in je mailbox.
