De witte toren
Het komt meermaals voor dat een mens of een boek mij toucheert. Soms lijkt het er op dat mijn hersenen worden verlegd. Ik had dit weekend nog zo’n ervaring. De tentoonstelling met werk van Dirk Van Saene had mij geraakt. Zijn beelden deden aan bomen denken. Ik kreeg bij het zien de idee dat alles-er-altijd…
Fond voor Grinta
Er zijn Boeken die een hoofdletter verdienen. Ze leggen ‘fond’ voor ‘grinta’. Van de schrijver/ altruïst Emmanuel Bove had ik nog nooit gehoord. Hij zou een auteur zijn geweest die zijn personages eenzaam laat zoeken naar een manier om ‘onzichtbaar’ te zijn. {…}Charles Benesteau, de hoofdpersoon uit Le Pressentiment (1935) deed het: Op een dag…
Ver-anderen
Ik ken het gevoel van buiten de zone leven. Het afstand nemen zet me meestal zeer dicht bij mezelf. De meeste mensen houden van regelmaat en orde, van steeds dezelfde gezichten, van hun plaats in de groep of in het landschap. Ikzelf ben in het tegendeel rijk. Ik zou van hotel naar hotel kunnen reizen…
Beeld
Zijn nachten zijn een dagboek geworden.
Ik had die trein niet meer opgezocht. De volgende vertrok een kwartier later. Ik vernam bij het opstappen dat het een boemel betrof. Hij stopte in kleine stationnen. Ik kantelde een vlot lopende conversatie en schreef dat het overal rustig was. Personeel dat 1) voltijds werkt 2) de schoolvakanties niet opneemt en 3) op dit…
Elkaar mooi spiegelen
Tussen vloeibaar en vast las ik het boek in één beweging uit. ik lag half zittend in de zetel en nam amper de tijd om uit mijn wijnglas te drinken. Toch was de Pinot Noir na nog geen 50 pagina’s leeg en was het boek volledig uitgelezen. Ik las veel nuances bij grote gevoelens. Toch…
Mijn eiland is zee.
Er zijn momenten van onverwachte evaluatie. Algemene gevoelens van een ‘welgesteld’ leven worden specifiek door middel van een detail. De vrouw sloeg het boek open om de kostprijs te kennen. Ik ging haar daarin niet voor. Weinig dichtbundels van dat formaat kosten meer dan 50 cent en zelfs tien keer zo duur blijft goedkoop. Wij…
Kolkende tijd
De snelheid waarmee de tijd passeert laat me bij geen enkel verhaal stilstaan. Ik lees en ik teken de trage tijd om ergens verbonden te blijven en ik rust in het nest tussen waarden.
Wandelen
Ik sleepte mij van de garage naar huis. De zeelucht had me zwaar gemaakt. Iets voor middernacht was ik helemaal ‘weg’. Ik had bij het wakker worden geen idee waar ik was en bij het opstaan ervaarde ik stramme benen. Elke tred op de trap kreeg mijn aandacht. Even later ervaarde ik het draaien van…
Laden…
Er is iets fout gegaan. Vernieuw de pagina en/of probeer het opnieuw.
Mijn blog volgen
Krijg nieuwe content direct in je mailbox.
